Bij de meeste mensen die ik spreek over hun grootste uitdaging bij het organiseren van werk komt het aan bod: uitstelgedrag. En dan bedoel ik niet het uitstellen van een taak waar je bijvoorbeeld geen zin in hebt. Dat kan natuurlijk ook aan de orde zijn, maar ik vind het uitstellen van het verbeteren van je werkprocessen nog veel interessanter.
Neerwaartse spiraal van druk-zijn
Wat bedoel ik daar dan mee? Ik heb het over de neerwaartse spiraal of het kip-of-ei-verhaal wat ik vaak herken in de verhalen van mensen die last hebben van onrust door hun werk.
“Ik merk elke keer dat er helemaal niets terecht komt van mijn planning, omdat er wéér van alles tussendoor komt. Ik weet dat ik hier echt iets aan moet doen, maar ik heb er gewoon geen tijd voor!”
Wanneer je je opgejaagd voelt of zelfs last hebt van werkstress, weet je vaak heus wel dat het een goed idee is om eens te kijken waar het door komt. Of dat het allicht een goed idee zou zijn om niet elke 10 minuten in je inbox te kijken. Vervolgens ploeter je toch maar door, want ‘orde op zaken stellen’ kost teveel tijd. Tijd die je niet hebt. Dus schuif je het voor je uit. En dan nog een keer.
Time management voor de lange termijn
Waarom doen we dit dan toch steeds? Greg McKeown legt in zijn boek ‘Effortless‘ uit dat we dan vooral niet denken aan de “long tail of time management”. Wat hij hiermee bedoelt, is dat het investeren van onze tijd in acties die een lange staart (langdurig effect) hebben, veel meer profijt oplevert dan ermee wachten.
Zolang we dit niet inzien, is ploeteren de logische keuze, omdat het de weg van de minste weerstand is. Omgaan met een probleem wat op ons afkomt is namelijk makkelijker dan uitzoeken hoe we kunnen voorkomen dat dit nog een keer gebeurt. Het vervelende is alleen dat dit heel veel extra tijd kost en natuurlijk vooral frustratie. Elke keer 5 minuten een handeling uitvoeren die je ontzettend tegenstaat is een kleine drempel. Maar 30 minuten investeren in het automatiseren van die handeling een grote drempel. Wanneer je de handeling vaak doet is het echter op de lange termijn natuurlijk wel de beste keuze.
Omdenken is de sleutel
Om stappen te zetten om slimmer te werken is omdenken dus de sleutel. McKeown vat dit prachtig samen (p. 197) in drie vragen die je jezelf kunt stellen om het andersom bekijken te oefenen de volgende keer dat iets je op die manier irriteert:
- Welk aspect van dit probleem irriteert me elke keer?
- Wat kost het mij als ik dit jarenlang onveranderd laat?
- Welke stap kan ik nu zetten, in een paar minuten, om richting een oplossing te gaan?
Gewoontes ontwikkelen
Hoewel dit makkelijker gezegd is dan gedaan, kan het zetten van kleine stappen in de goede richting helpen om andere gewoontes te ontwikkelen. De volgende keer dat je je opgejaagd voelt, het overzicht kwijt bent of iets totaal anders loopt dan verwacht, vraag jezelf dan eens af: “Wat gaat er nou mis?” en neem een kleine eerste stap.
Hoe? De vragen van McKeown kunnen bij simpele problemen erg verhelderend zijn. Als het complexer is, of je weet niet hoe je de bron van onrust kunt voorkomen is het onderzoeken van de oorzaak dus het startpunt. In mijn video over werkgewoontes vertel ik hier meer over. Of vraag me om advies als je er niet uit komt. Het belangrijkste is om die eerste stap in gang te zetten.