Outsider OrganizingOutsider OrganizingDe afgelopen tijd ben ik bezig geweest met twee doelgroeponderzoeken. Waarom? Omdat ik even vastliep in het nemen van een aantal beslissingen. Als je het liefst veel verschillende dingen tegelijk doet en beslissingen nemen lastig vindt, kun je wel raden wat er gebeurt als je op een punt komt waar je keuzes moet maken. Dan ga je zoveel zitten malen, dat je helemaal niets kiest en ook niet meer vooruit komt.
Ik heb hulp gevraagd aan iemand in mijn netwerk om me te begeleiden bij het maken van die keuzes. Gedurende een periode van een maand of drie gaan we aan de slag: onderzoeken, plannen maken, ‘growth hacken’ en bevindingen omzetten in concrete acties. In die eerste stap van onderzoeken ben ik vragen gaan stellen aan twee doelgroepen. De manier waarop ik de kennisgebieden die ik heb wil combineren, moet namelijk ook aansluiten op mensen die daar naar op zoek zijn.
Wat ik inhoudelijk met de uitkomsten ga doen is een verhaal voor een andere keer, maar wat ik interessant vond is wat er in die onderzoeken naar voren kwam over het vragen van hulp.
Omdat ik twee diensten aanbied (teambegeleiding en persoonlijke begeleiding) heb ik twee aparte onderzoeken uitgevoerd. In beide kwam wel een aantal vragen naar voren met dezelfde strekking: “Stel dat je echt een uitdaging ervaart op het gebied van […], hoe en waar zou je dan hulp zoeken?” of “Wat is de reden dat je geen hulp hebt gezocht voor de uitdagingen die je ervaart?”.
Wat opvalt is dat hulp zoeken om een vraagstuk voor een team op te lossen een stuk makkelijker schijnt te zijn dan hulp zoeken voor jezelf. Managers of HR-adviseurs die een team willen helpen om met betere samenwerking productief te zijn, zouden namelijk eerst in hun eigen kring vragen wat anderen zouden doen. Als daar niets uitkomt gaan ze zoeken via Google of LinkedIn, en wel naar training of begeleiding.
Waar het gaat om persoonlijke begeleiding, kreeg ik iets heel anders te horen:
“Ik heb niet het idee dat daar hulp voor is (maar dat kan een aanname zijn). Time management technieken pas ik dagelijks toe, maar dat helpt me niet van die pieken en dalen en uitstelgedrag af.”
In dit tweede doelgroeponderzoek heb ik me gericht op uitdagingen die ‘neurodivergente’ mensen ervaren bij het organiseren van hun werk. Hoewel ik iedereen kan begeleiden die werk slimmer aan wil pakken, wil ik graag mensen helpen die het gevoel hebben dat ‘niets werkt’. Wanneer je anders bedraad bent dan de middenmoot, werken tips die bedacht zijn voor die middenmoot minder goed. Hoewel dat ontzettend logisch is, laat de uitspraak hierboven zien dat op zoek gaan naar tips die specifiek bedoeld zijn voor jou blijkbaar niet vanzelfsprekend is.
Een aantal andere antwoorden op de gestelde vragen geeft een suggestie over de reden waarom dit zo is.
“…ervaringen uit het verleden waarbij hulpverleners me eigenlijk niet (voldoende) konden helpen”
“…geen aansluiting vinden of al weten wat ze zeggen. Weinig mensen die mijn snelheid en eigenaarschap bij kunnen houden”
“…ze snappen toch niet wat ik precies bedoel”
Het lijkt er dus op dat, wanneer het gaat om een probleem waar we persoonlijk tegenaanlopen, overtuigingen vanuit ons verleden veel meer bepalend zijn dan wat die hulp kan opleveren. Voor een team is makkelijk aan te tonen wat een probleem kost (bijvoorbeeld lagere productiviteit) en wat begeleiding oplevert (werkplezier, behaalde resultaten, hogere productiviteit). Zo’n kosten-batenanalyse toont aan dat hulp vragen het waard is en óók wat die hulp precies moet opleveren: het maakt de vraagstelling concreet.
Als we op persoonlijk vlak echter ons leven lang al ervaren dat we niet begrepen worden en dat hulp of tips niet aansluiten, is dit een stuk lastiger.
Ikzelf ben ook lang in die val getrapt. Als ik met een probleem zit wat ik lastig vind om op te lossen omdat voor mij 30 verschillende dingen er mee te maken hebben, vind ik niet altijd iemand die ook die 30 dingen ziet. En de oplossing die een ander voorstelt is het hem dan toch nét niet. Resultaat? Lekker zelf blijven ploeteren. En als ik dan maanden of jaren nadat ik het heb opgelost terugkijk op wat de oplossing was, zie ik vaak wat er gebeurd is: de oplossing lijkt wel op wat anderen voorstelden. Maar er was wel een bepaalde draai nodig om aan die 30 dingen tegemoet te komen en dat deed ik zelf. Duurde alleen wel ontiegelijk lang.
De afgelopen twee jaar ben ik hier anders mee omgegaan. Als ik ergens niet binnen afzienbare tijd uitkom, zoek ik wél iemand die me kan helpen. Het geheim? Ook persoonlijk zo’n kosten-batenanalyse maken. En als ik dan weet wat ik zoek expliciet rondvragen en zoeken naar een ‘klik’, omdat je oplossing dan in een stroomversnelling komt.
Zo was er een flinke uitdaging binnen ons samengestelde gezin waar ik helemaal op vastliep. Dit duurde al meerdere jaren en vrat behoorlijk aan me. Nadat ik bij iemand waarvan ik wist dat ze zou begrijpen waar het om ging enkele ‘counseling’-sessies had ingepland, hebben we binnen een paar maanden een wereld van verschil kunnen bereiken. Deze succeservaring heeft de drempel om ook voor mijn onderneming om hulp te vragen een stuk verlaagd.
Na het lezen van allerlei boeken en artikelen, het luisteren van allerlei podcasts en het stellen van vragen binnen mijn netwerk liep ik vast op een specifiek probleem. Alleen herkende ik nu sneller mijn beperkende overtuiging. “Pff, heb ik weer, anderen doen gewoon wat ze zeggen in die tips, en dan werkt het. Ik zie alleen overal beren op de weg, en het pakt niet uit zoals zij zweren dat het zou gebeuren.” Het kwartje viel nu een stuk sneller. Ik moest op zoek gaan naar iemand die dacht zoals ik en die begreep waarom ik alle tips tegenstrijdig vond. Ook nu weer heb ik in iets meer dan een maand meer focus bereikt dan het afgelopen jaar in mijn eentje gelukt was.
Hoewel we op persoonlijk vlak niet zo snel geneigd zijn in kosten en baten te denken zoals in een organisatie, is hetzelfde hier wel degelijk van toepassing. Door een paar honderd euro te investeren om het brein van van een ander te ‘lenen’ om een probleem op te lossen, heb ik jaren ploeteren kunnen voorkomen. En dat zou me veel meer hebben gekost.
Daarom wil ik iedereen die vastloopt in het organiseren van werk of tijd op het hart drukken er gewoon iets mee te doen. Misschien lees je liever een boek over je probleem, omdat verder toch niemand je snapt en dit een hoop geld scheelt. Maar laten we eerlijk zijn. Als je er al jaren tegenaan loopt, is sparren met een expert die je wél begrijpt misschien net de ‘stroomversnelling’ die je nodig hebt om dingen anders te kunnen doen. Hoe?
Als je zelf worstelt met timemanagement, het op orde houden van je werk of langs elkaar heen werken met anderen, plan dan gerust een Slimmer Werken-gesprek in. Als ik niet de juiste ben om jou verder te helpen, kan ik je namelijk ook doorverwijzen. Zo komen we allemaal vooruit.